ولنتاین مبارک!

اگر در گذشته عشق یک امر درونی و جوششی بود امروز در دنیای مدرن که به قول زیگموند باومن دوره عشق سیال است عشق امری مادی و مصرفی شده است

از این جهت عجیب نیست که در این دوره نسل جدید چندان ارتباطی با اشعار حافظ و سعدی و مولانا بر قرار نمی کنند و "شوخی مگه بذاری بری نمونی" هیراد را یک عشق اسمانی می دانند

عاشق برای اثبات عشق خود نه سر به بیابان می گذارد، نه رخ زرد دارد بلکه کافیست در روز ولنتاین کادوی گران قیمت بگیرد عشق به مثابه یک کالا یعنی هر چه کالا لوکس تر و لاکچری تر عشق پاک تر و تاب تر!

کالایی شدن روابط اجتماعی که محصول سیاست های نئولیبرال است عشق را هم که به ظاهر امری کاملا حسی و درونی است بر سر بازار می آورد 

ولنتاین محصول این نوع نگاه به عشق است که عشق را تبدیل به مناسکی در چهارچوب منطق بازار می کند امری کاملا خالی از محتوا و درگیر فرم مصرف.

 دیگر وفاداری و از جان گذشتگی  بر سر عشق مهم نیست شما با کادو ولنتاین می توانید به ازای تمامی حماسه هایی که عاشقان جهان خلق کردند از معشوق دلبری کنید