نامه های من به پسر نداشته ام (7) - ازدواج معامله نیست

سلام بر پسر عزیزم

پسرم در دین ما ازدواج زیرمجموعه عقود تعریف شده است. یعنی به ازدواج به چشم عقد قرارداد در کنار دیگر قراردادها که برای معاملات تعریف شده است نگاه می شود. کسی که ازدواج را از لحاظ حقوقی یک قرارداد مانند دیگر قراردادهای اقتصادی تعریف کرده کار درستی کرده است. وقتی که انسان ها دچار اختلاف می شوند باید مبنایی که از اول بر روی آن توافق کرده اند را معیار قضاوت قرار داد. اما مشکل از آنجا شروع می شود که نگاه ما مردم به ازدواج کاملا معاملاتی باشد. یعنی تمامی ساحت های ازدواج را مانند یک معامله نگاه کنیم در حالی که ماهیت ازدواج اصلا معامله نیست.

پسرم وقتی به ازدواج های اطرافمان نگاه می کنیم می بینیم بسیاری از آنها تبدیل به یک معامله شده اند. دو طرف این رابطه مانند تاجرهای کارکشته هزینه - فایده می کنند و سعی می کنند با  کمترین سرمایه گذاری بیشترین سود را ببرند. از همان روز اولی که آشنایی شروع می شود افراد شروع می کنند به محاسبه منافع مادی و مالی حاصل از این رابطه. پسرم ذهنت سمت مثال های خیلی افراطی که میزان ثروت پدر یکدیگر را محاسبه می کنند نرود. همین که حساب می کنند هدیه ای که برای محبوبشان می خرند هم قیمت همان هدیه ای باشد که او برایشان خریده است نوعی معامله کردن است. حتی در میزان محبتی که بهم نشان می دهند نیز به این موضوع دقت می کنند که همان اندازه ای محبت کنند که محبت دریافت کرده اند. این نگاه معامله گر نابود کننده زندگی است.

متاسفانه مردم از همان روزی که برای خواستگاری می روند این رابطه محاسبه گرانه را شروع می کنند و به جای اینکه ازدواج را فرصتی برای محبت کردن بدانند، این رابطه را به معامله تبدیل می کنند. حساب می کنند که وقتی ما رفتیم خانه آنها 3 نوع میوه آوردند و دلیلی ندارد ما با 4 نوع میوه از آنها پذیرایی کنیم. مهریه دخترمان کم است پس باید شیربها زیاد باشد. ارزش ریالی هدیه ای که برای شب یلدا آوردند فلان قدر بود پس ما هم نباید بیشتر از این هدیه بدهیم.

پسرم حتی اگر این نگاه معامله آمیز را در این مرحله به سختی بپذیریم این که دو نفر در روابط دو خودشان هم نگاه معامله گرانه داشته باشند بسیار خطرناک و آزادهنده است. زن و شوهر ها حتی در کارهای خانه هم دو دو تا چهارتا می کنند و مثلا می گویند امروز من 4 کار انجام دادم و او 2 کار؛ پس سهم من دیگر تمام شده است. یا با خود حساب می کنند که مگر این همسرم برای من چه کرده است که بخواهم به او محبت کنم. پس شروع می کنند و به گرو کشی و می گویند اگر می خواهی فلانجا فلان کاری را کنم که می خواهی، باید توهم اینکار را کنی. این نوع رفتار حقیقتا غیر قابل تحمل است. زن و شوهر ها حتی این معامله گری را تا شخصی ترین جنبه های زندگی خود گسترش می دهند و آنجا هم معامله می کنند و به دنبال سود بیشتر هستند.

پسرم اگر می خواهی از زندگی لذت ببری اینطور نباش، در شروع یک رابطه به ارزشمندی آن توجه کن و وقتی آن را برای رشد انسانیتت سودمند یافتی دیگر محاسبه نکن. هر قدر بی قید و شرط تر محبت کنی محبت بیشتری دریافت می کنی. محبت بین زن و شوهر مانند چشمه آبی است که هرقدر از آن بیشتر برداشت کنی آبش بیشتر می شود. بدون توجه به اینکه در یک موضوع خاص چه قدر دریافت کرده ای، بی دریغ محبت کنی خودت خواهی دید که محبت بیشتری دریافت خواهی کرد. وقتی به همسرت نشان دهی که در هر شرایطی به او بی نهایت محبت می کنی قلب او را آرام می کنی و دریای محبت او را به سوی خودت جاری خواهی کرد.

پسرم هرگز در رابطه ات معامله نکن.