نامه های من به پسر نداشته ام (۶)

ازدواج و رسیدن به خدا

سلام پسر عزیزم

شاید تا روزی که این نامه را می خوانی بارها شنیده باشی که هدف از ازدواج تکامل و رسیدن به خداست. در جامعه مذهبی ما هرجا از غایت و هدف بسیاری از امور اجتماعی سوال کنی احتمالا همین جواب را خواهی شنید. و البته معمولا متوجه نمیشوی معنی این تکامل و رسیدن به خدا چیست، و اصلا چه ربطی بین ازدواج و رسیدن به خدا وجود دارد.

اما پسرم به نظر من آنهایی که این جواب را می دهند راست می گویند، هرچند ممکن است خودشان معنی دقیق حرفشان را نفهمند. اگر مثل چیزی شدن را پیدا کردن صفت های آن پدیده بدانیم، در یک رابطه و ازدواج درست انسان ها صفت های خدایی پیدا می کنند. وقتی که ازدواج می کنی و با کاستی های همسرت  روبرو می شوی و علی رغم این کاستی ها او را دوست می داری تو شبیه خداوند بودن را تمرین می کنی و رحمان و رحیم می شوی.

 وقتی در یک رابطه سالم کمک می کنی تا همسرت به آنچه دوست می دارد برسد و رشد انسانی خود را ادامه دهد، وقتی  بدون چشم داشت محبت می کنی و سعی می کنی نقاط ضعف او را پوشش دهی، وقتی سعی میکنی در تمامی لحاظات زندگی از شخص دیگری حمایت کنی و آرامش او باشی، صفات خدا را کسب می کنی و هر روز کامل تر می شوی. خداوند دقیقا همینطور با ما رفتار می کند. هرجا در زندگی ات با مسئله ای روبرو شدی فقط کافی است بگویی اگر خدا بود چه می کرد، مطمئن باشد زندگی ات شیرین تر می شود.

پسرم تو در تمامی ساحت های زندگی اجتماعی در معرض تمرین این صفات هستی اما به خاطر بار عاطفی ازدواج و همچنین شدت درگیر بودنت با انسانی دیگر، این تمرین صفات خدایی آسان تر است و به تو حتی در خدایی تر شدن در دیگر جنبه های زندگی اجتماعی کمک می کند.